De ark zonder Noah

Een huisdier kan een enorme toegevoegde waarde geven aan iemands leven. Gezelschap van een dier vermindert eenzaamheid, verlaagt stress en is vaak een aanleiding voor sociale contacten. Hoewel er verschillende manieren zijn waarop een huisdier de levenskwaliteit van zijn baasje(s) kan verhogen, is er veel verdriet wanneer je hem verliest, iets dat elke liefhebber kan beamen.

Een week geleden moesten we onze 7-jarige kater Noah (de zwart-witte op de foto) plotseling afgeven. Een hartstilstand zorgde ervoor dat hij het ene moment nog lag te spinnen op zijn favoriete ligplaats, en het andere moment het leven gaf. Verdriet en onbegrip worden afgewisseld met troost, omdat hij daar stierf waar hij het liefste was. Toch wil ik ook graag even mijn dankbaarheid beschrijven.

Noah was voor mij namelijk het levende bewijs dat ook katten, met plezier, getraind kunnen worden. Tijdens mijn opleiding voor gedragstherapeut was Noah mijn ‘proefkonijn’ en stond hij steeds te popelen voor trainingssessies. ‘Zit’, ‘high five’, en ‘neusje’ waren zijn favoriete trucjes. Dankzij hem besefte ik dat eender welk dier te trainen valt, zolang je de tijd neemt om te achterhalen wat hem motiveert.

Daarom, naast zoveel andere redenen: Merci Noah. Nu is het aan mij om die kennis door te geven.

Geef een reactie