Iets meer dan twee jaar geleden had ik eindelijk de stap genomen om een hond in huis te halen. Telkens als ik mijn mama met haar hond bezig zag, dacht ik ‘dit wil ik ook.’ De gedachte dat ze samen door mijn tuin zouden rennen, samen zouden ravotten en spelen maakte me instant blij. Maar niets leek minder waar te zijn..
De eerste keer dat Nala (mijn hond) Quinn (mama haar hond) ontmoette ging het al vrij stroef. Quinn is een hond die een trauma opgelopen heeft in het nest en van bijna iedere hond bang is. Ik dacht als hij Nala vanaf het begin zou ontmoeten dat Quinn, die de oudste van de 2 was, zich wel op zijn gemak zou voelen. Niet dus. Quinn was bang voor deze kleine pup die nog maar 1 dag bij mij was en zelf nog schrik had van alles. Toen Nala een week bij mij was, werd het al snel duidelijk dat ze een serieus karakter had.
De momenten dat ze samen waren, liepen voortdurend mis. Nala was heel enthousiast en wou haar energie kwijt. Quinn wou op zijn gemak zijn en met rust gelaten worden. De gedachte dat ze samen door de tuin zouden lopen, werd al snel doorprikt. Het was op een gegeven moment zo ver dat we ze niet meer samen in een ruimte konden laten. Quinn had voortdurend schrik van de enthousiaste Nala.
Gelukkig bestaat Kallie dierengedragstherapie. Jozefien heeft met veel passie, energie, geduld en liefde met onze hondjes gewerkt. We zijn heel klein begonnen. Op een afgelegen plek waar beide honden geen emotionele band mee hadden, aan de leiband, van tegenoverstelde kanten naar elkaar toe wandelend om zo bij elkaar uit te komen en overladen te worden met heel veel snoepjes. We hebben een lang parcours afgelegd, verschillende fases doorstaan maar het resultaat mag er zijn. Na een jaar van veel geduld, op het tempo van de honden werken en de geweldig inzet van Jozefien kan ik met veel blijdschap zeggen dat Nala en Quinn elkaar verdragen en in dezelfde ruimte kunnen zijn. Als ze elkaar zien, kwispelen hun staartjes. Quinn gaat al eens aan Nala ruiken en Nala respecteert dat Quinn zijn ruimte nodig heeft. Ze zullen nooit samen door de tuin rennen en dat is niet erg. Wat ze wel kunnen is van elkaars gezelschap genieten en samen op dezelfde zetel liggen ondertussen dat ze zich veilig voelen bij elkaar. Iets mooiers had ik me niet kunnen wensen.
Zonder Jozefien was ons dit nooit gelukt! Ze is een geweldig persoon die zoveel passie heeft voor hetgeen ze doet. Tijd maakt voor je en na haar uren manieren blijft verzinnen om je toch maar te kunnen helpen. Ze is onze held!
