Onlangs kreeg ik de volgende vraag: “Is er een oplossing voor getraumatiseerde honden?”. Ik ben blij dat deze vraag gesteld werd, omdat ik daardoor kan bevestigen dat er zeker een oplossing kán zijn. Al heeft deze vraag enige nuance nodig en gaat het hier niet om één magisch trucje.

Er kan zeker een oplossing zijn voor getraumatiseerde honden, al is elke hond anders en heeft elke hond andere belevingen, andere leerervaringen en een ander soort rugzakje. Wanneer er bij KALLIE. dierengedragstherapie een dier met een trauma wordt aangemeld, krijgt dit dier de nodige individuele aandacht en wordt er geanalyseerd hoe de vork bij dat dier juist in de steel zit en hoe zijn verleden invloed heeft op zijn gedrag vandaag. De kans op succes is namelijk véél groter bij een individuele aanpak.

De ene keer is de ontwikkeling van een trauma duidelijker dan de andere: het kan bijvoorbeeld even zoeken zijn naar waarom een bepaalde adoptiehond zo angstig is of zo ‘boos’ reageert in bepaalde situaties. Er is namelijk altijd een reden waarom je hond doet wat hij doet (tenzij hij door medische redenen niet meer ‘normaal’ kan functioneren, dat even terzijde). Toch raad ik adoptie van asielhonden, na uitgebreid advies over je situatie, zeker aan: met geduld, liefde, begrip en een deskundig oog kunnen de meeste asieldieren ook heel gelukkige dieren worden die bovendien ook extra geluk in huis brengen.

Windhonden in asiel in Spanje

Kort samengevat ga je bij een getraumatiseerde hond kijken naar hoe het probleem is ontstaan en welke prikkels een ‘trigger’ zijn voor het gedrag dat de hond vandaag vertoont. Vragen die je jezelf gaat stellen, afhankelijk van de situatie, zijn: Is mijn hond bang van andere honden? Blaft hij onbekende mensen weg? Valt hij uit naar mensen met een pet? Kruipt hij weg wanneer hij zwarte honden ziet? Vertoont hij enkel agressie naar dit en dit ras of naar alle soorten honden (groot, klein, zwart, wit, van Frenchie tot Deense Dog)? In welk situaties reageert hij bang/agressief/gestresseerd: enkel aan de leiband, of ook in de losloopweide, ook binnenshuis, … ?

Pas wanneer je op zulke vragen een antwoord hebt gevonden, best onder begeleiding van een gedragsdeskundige, kan er een juiste behandeling gekozen worden. Wanneer ikzelf gedragsbegeleiding doe, bestaat dit bijna altijd uit de volgende elementen:

• Management van de omgeving: hoe maak je de omgeving zo veilig mogelijk voor zowel de hond als de baasjes en andere partijen? Hoe kan je confrontaties met bedreigende prikkels voorkomen en hoe kan je bijgevolg vermijden dat de hond nog meer slechte ervaringen heeft?
• Training: de hond heeeeel langzaam terug op zijn gemak leren zijn met ‘bedreigende situaties/prikkels’. Daarnaast gaan we er stap voor stap voor zorgen dat de hond (terug) leuke associaties met die triggers gaat maken.
• Een snelcursus lichaamstaal: het herkennen van stresssignalen is oh-zo-belangrijk!

Dus: met geduld, liefde én deskundige begeleiding is er meestal wél een oplossing voor getraumatiseerde honden. Onthou dat iedere hond anders is en dat elke hond zijn eigen reden heeft om zijn gedrag te vertonen. Maar als je eenmaal de verschillende puzzelstukjes in zijn rugzakje hebt gevonden, kan er op het tempo van de hond een mooie puzzel worden gelegd.

Lieve groet,

Jozefien van KALLIE. dierengedragstherapie

Vragen over je eigen dier? Contacteer me vrijblijvend.